Director's Corner

(Ed’s Note: Due to Director Domo-ong’s busy schedule, we have again invited Deputy Director Benilda S. Allon to share her speech delivered at one of the flag ceremonies of BSP.)

Ang Tunay at Marangal na Filipino,

Maipagmamalaki Kahit Kanino

Sa unang tingin, hindi na kailangan pa ng ano pa mang maligoy na pagpapaliwanag para sa temang ito dahil kung sa Ingles ito ay “self-explanatory”. Subalit ano nga ba ang nakapaloob sa dalawang katagang iyon na iniuukol sa isang kapuri-puring Filipino. Sa ating makabagong panahon, mayroon kayang tutugma sa ganyang deskripsyon?

Sino ba ang matatawag na tunay na Filipino? Naririnig natin sa awit o sa mga makabayang diskurso ang katagang – Filipino sa isip, sa salita at sa gawa. Madaling sabihin pero gaano kaya ito kadaling gawin, lalo’t sa panahon ngayon na ang mundo ay nakatuon sa isyu ng “globalisasyon” at “e-commerce”. Napakalaking impluwensya ang mga pagsulong na teknolohikal sa pag-iisip at paggalaw ng mga tao at sa palagay ko tayong mga Filipino ay di nakakaiwas dito. Subalit kahit saan pa tayong bahagdan sa lipunan nabibilang, kung sa puso natin nananatili ang pagmamahal sa bansang Pilipinas at lagi nating isinasaalang-alang na tayo ay Filipino – wala na sigurong mas mahalaga pa kaysa rito.

Sino naman kaya yaong masasabing marangal? Ito ba yong mga tinitingala sa lipunan, mga kilalang negosyante o yong mga lingkod ng pamahalaan na kinakabitan ng katawagang “Honorable”? Maaari din – pero mas angkop marahil na ikabit natin ang katagang marangal sa kahit na sinong tao na may integridad at matapat sa anumang responsibilidad na iniaatang sa kanya. Kahit na sa pinakamaliit or sa pinakamalaking gawain – maging sa pansarili, sa pamilya, sa opisina o sa gobyerno – kung ito ay tinutupad sa maka-Diyos na pamamaraan – ito na siguro ang maituturing natin na marangal.

Sino nga ba ang taong nagtataglay ng dalawang nabanggit na katangian? Sa paghanap ko ng kasagutan maraming bagay ang sumagi sa aking isipan – isa na rito ang pamosong taxi driver na nagsauli ng milyong halagang pera na naiwan sa taxi ng isa niyang pasahero at ng marami pang mga sumunod sa kanya. Hindi rin natin dapat kalimutan ang batang binawian ng buhay sa pagliligtas sa mga nalulunod sa lumubog na Pagoda sa Bocaue. Hindi mabilang ang mga ganitong kasaysayan ng katapatan at kagitingan. Nagpapatunay lamang na may mga Filipinong tunay nating ikinararangal. Sana ay dumami pang ang mga tulad nila.

Sa Bangko Sentral man ay maraming may mabuting kalooban. Sa pagbubuklat ko sa pahina ng isang lumang isyu ng “Tinig” natuon ang aking pansin sa “The Tale of Two Gentlemen” – isa rito ay nagpamalas ng katapatan o “honesty” – nagsauli ng perang di sinasadyang napa-deposit sa kanyang “account” sa PNB at ang isa nama’y nagpamalas ng katapangan o “courage” ng tugisin at mahuli niya ang isang “snatcher” na bumiktima sa isang walang kakayahan magtanggol sa sarili.

Hindi lamang sa ganitong di-pangkaraniwang sitwasyon nakikita ang katangiang maipagmamalaki – kahit sa mga pang-araw-araw na gawain at maging sa pagganap sa tungkulin. Hindi na nga siguro tayo dapat na lumayo pa – ang pamunuan sa pangunguna ng ating huwarang Governor at mga kawani na nagkakaisa sa pagbuo ng isang “world class” na Bangko Sentral – mga Filipinong tunay.